بيماريهای پوستی ناشی از کار

گرما و رطوبت

در صورتيکه محيط کار گرما ورطوبت بالايی داشته باشد و يا نوع کار همراه با انجام فعاليت شديد بدنی و عرق کردن زياد بدن باشد ،در لايه سطحی پوست که از نژاد شاخی می باشد ، امکان صدمه خوردن وليچ افتادگی وجود دارد ،  بنابراين طبقه شاخی نمی تواند وظيفه محافظتی خود را خوب انجام دهد و لذا ، عوارض وبيماريهايی را به دنبال دارد . يکی از شناخته شده ترين عوارض  گرما ورطوبت وتعريق ، پديده عرق سوزی است که اکثراٌ در چين های بدن مثل کشاله ران وزير بغل ، بوجود می آيد در اثر رطوبت وتورم لايه های سطحی پوست دهانه غدد عرق بسته می شوند که اين انسداد در اثر سائيدگی لباس نيز تشديد می گردد . تجمع عرق در داخل غدد عرق باعث التهاب پوست می شود وعلائمی  چون : قرمزی ، خارش ، سوزش، پوسته ريزی رابوجود می آورد که گاهی عفونتهای قارچی يا ميکروبی نيز به آنها اضافه می شود . در محيط های گرم ومرطوب ، عفونتهای پوستی ، ميکروبی و ويروسی نيز شيوع بيشتری دارد . چرا که بر اثر ليچ افتادگی ، عوامل بيماريزا

می توانند به لايه های زيرين پوست ، نفوذ کنند .

چه کسانی مستعد اين عفونت ها هستند ؟

1-    ورزشکاران

2-    کارکنان آشپزخانه

3-    افرادی که از استخرها استفاده می کنند

4-    افرادی که در اطراف کوره ها ، کار می کنند

5-     ونظير اين ها می توانند مستعد اين عفونت ها باشند ،

 علائم اين عفونت های ميکروبی :

1-    زخم ها

2-    التهاب سطحی يا عميق

3-    ترشح چرکی ودردناک

 

گاهی مشاغل خاصی باعث ايجاد عفونت های نادر ومقاوم به درمان می شود ، مانند زخم های مزمن دردست ماهيگيران و ماهی فروشان که حتی گاهی نياز به جراحی دارند . 

چراپوستهای مرطوب ؟

برای اينکه ويروسهای عامل زگيل از پوستهای مرطوب و زخم بهتر عبور می کنند به همين علت در کف پای ورزشکاران و کارکنانی که در استخر وسونا کار می کنند ، زگيل های شديد ومتعدد بروز می کند و يا در دست قصابها که مرتب دستهای خيس و مرطوب دارند شانس بروز زگيل بيشتر می باشد و آلودگی وسايل و لباسهای کار ، باعث برگشت وتکرار ضايعات درمان شده ، می گردند ويا باعث سرايت به ساير همکاران می گردد .

 

تماس با مواد شيميايی

مواد شيميايی می توانند به دو صورت تحريکی وآلرژيکی ، باعث التهاب وحساسيت پوست شود .  که با درجات کم وزياد ، می توانند باعث تحريک پوست شوند که البته غلظت ماده ، نوع ماده و دفعات تماس با آن مواد ، در ايجاد و تشديد ضايعات پوستی موثر است .

انواع مواد اسيدی ، قليايی و فرآورده های نفتی وبنزينی و حلال های شميايی قادرند با حل کردن چربی بين سلولی پوست به زير جلد پوست نفوذ کنند و باعث قرمزی وخارش شديد شوند و درموارد شديدتر به صورت ترشح و تاول هم ديده می شود .

چه جاهايی بيشتردرمعرض تماس اين مواد فرار می گيرند ؟

بيشتر اين ضايعات را دردستها می بينيم ولی گاهی به علت آلوده شدن لباس ها ، ضايعات را می توان روی قسمتهای مختلف بدن ببينيم . ضايعاتي که در صورت رخ می دهد . بيشتر از طريق دست به صورت منتقل می شود و يا مواد به شکل گاز ، بخار ، گردوغبار در هوا پراکنده و روی پوست صورت می نشيند گاهی تغييرات رنگی پوست را درتماس شغلی با بعضی مواد شميايی داريم و اين مسئاله در مورد افرادی که در کارخانه ها با فلزات سنگين از قبيل نقره ، جيوه و. . .  سروکار دارند ممکن است به صورت لکه های تيره رنگ ، در محل تماس پوستی ببينيم

يکی ديگر از عوارض پوستی تماس با مواد شيميايی ، سوختگی های شيميايی می باشد . خيلی از مواد شيميايی صنعتی هستند که می توانند باعث تخريب بافتی  وسوختگی شوند وعلاوه بر آن به دليل جذب مقادير بيشتر آن از طريق پوست ، باعث نارسايی کبدی و کليوی گردد . گاهی علائم سوختگی پس از چند ساعت شروع می شود و ادامه تماس با مواد باعث صدمات بيشتری می شود از جمله :

قرمزی، التهاب ، سوزش ، خارش وسياه شدن بافت زيرين پوست وايجاد زخم عميق در آن .

اسيدها ، قلياها ، سيمان ، فنل ، فسفر ، . . . موادی هستند که می توانند باعث سوختگی پوست ودر صورت جذب پوستی ، ايجاد مسموميت کنند که گاهی برای کامل شدن درمان فرد نياز به جراحی پيدا می کند .

يکی ديگر از عوارض تماس پوستی با مواد ، جوشهای چرکی است که به آن اکنه شغلی می گويند . موادی که می توانند منجر به اين صدمه شود شامل : مواد هالوژنی ( کلر، يد ،. . . ) ، DDI ، بعضی مواد روغنی که در حفاريها به کار می رود ، گازوئيل ، روغن موتور ، آزبست فرآورده های قطران  می باشد . که اين آکنه ها به شکل جوشهای قرمز ، چرکی ويا زير پوستی سرسياه وسرسفيد ، در همان محل تماس پوستي با لباسهای آغشته با مواد شيميايی ، بروز می کند که حتی بعد از بهبودی نيز ، جای زخم به جای می گذارد

 

تماس با نور خورشيد

نور خورشيد ترکيبی از چند نور می باشد که مخرب ترين جزء آن اشعه ماورا بنفش است که طول موج 400- 280 نانومتر دارد و با نفوذ به پوست باعث ايجاد صدماتی به سلول ها ورشته های ارتجاعی پوست می گردد . کسانی که بنا به شغلشان  وقت زيادی را در آفتاب صرف می کنند در معرض خطر بيشتری هستند که کشاورزان ، دامداران ، کارگران ساختمانی و . . . جزء اين گروه می باشند .

عوارض نورخورشيد را به 2 نوع حاد ( زودرس ) و مزمن ( ديررس ) می توان تقسيم کرد .

 آفتاب سوختگی ، مهم ترين عارضه زودرس اشعه ماوراء بنفش می باشد که می تواند خفيف يا شديد باشد . در مواردشديد پوست صورت ودست ها وساير قسمتهای بدن که در معرض نور خورشيد می باشد . علائم عمومی مانند تب ، لرز، بی قراری ، سردردو خواب آلودگی وضعف نيز ممکن است در فرد ديده شود . پوست های روشن وسفيد نسبت به عوارض ماوراء بنفش حساسيت بيشتری دارند .

عوارض ديررس تماس با نورخورشيد ، در اثر تخريب تدريجی ومستمر الياف ارتجاعی پوست و سلولهای پوستی می باشد . ونتيجه آن ، شلی وافتادگی پوست ، چين وچروک ولکه ها یرنگی پوست می باشد . بيشتر از 50 درصد تغييرات پوستی که در افراد ديده می شود مربوط به صدمات آفتاب     می باشد . کشاورزان ودامداران که بيشترين فعاليت خود را در مقابل نور خورشيد انجام می دهند دچار چين وچروک های عميق پوستی در صورت و پشت گردن می شوند .

سلولهای رنگدانه ساز پوست در اثر تحريک نور ماوراء بنفش خورشيد تکثير و افزايش پيدا می کنند که آن را به شکل کک ومک ولکه های تيره رنگ در پوست افراد مسن می بينيم . آلرژی و واکنش حساسيتی به نور آفتاب از جمله عوارضی است که در بعضی افراد که آمادگی اين بيماري رادارند ، مشاهده می شود . اين حساسيت از يک دوره زمانی به بعد ايجاد می گردد درحاليکه قبلاٌ هيچ مشکلی نداشته ولی از يک زمانی به بعد دچار علائم قرمزی ، خارش ، و ضايعات کهيری در پوست صورت و نواحی روباز بدن مي گردد که چند دقيقه تا  چند ساعت پس از تماس با نور آفتاب ايجاد می گردد و چنانچه تماس با نورخورشيد تکرار شود ضايعات بدتر می شود .

 جدی ترين ومهم ترين عارضه ديررس آفتاب انواع سرطانهای پوستی است که در سنين پيری بروز می کند . وچون علت مهم آن آفتاب است بيشتر در مناطق روباز بدن مثل صورت ، گردن ، گوش ودستها ايجاد می گردد معمولاٌ به شکل زخم های مزمن و طول کشنده ای هستند که ابتدا باتصور زخم های معمولی ، درمان هايی روی آن انجام شده ولی بهبودی حاصل نشده لذا در صورت عدم تشخيص ودرمان به موقع ممکن است خطراتی برای فرد مبتلا داشته باشد . گاهی نيز سرطان پوستی به شکل يک خال سياه رنگ که رشد سريعی داشته و گهگاه زخمی می شود بروز می کند .