خطاي انساني

خطاهاي انساني به مجموعه اي از اعمال انساني اطلاق مي شود که از حدود و استانداردهاي از قبل تعريف شده خارج مي گردد. براساس نتايج مطالعات مختلف خطاهاي انساني از عوامل اصلي ايجاد حادثه محسوب مي شوند و  پژوهشگران عامل حدود 88% حوادث را خطاهاي انساني گزارش مي کند. مديريت‌ امروز، بخش‌ قابل‌ توجهي‌  از  وقت ‌، بودجه  و توجه‌ صاحب نظران ‌ را به ‌بررسي  خطاهاي انساني اختصاص‌داده است.

 عوامل موثر بر خطاهاي انساني

- آگاهی و مهارت لازم و تجریه کافی برای انجام کار

- کميت و کيفيت آموزش‌هايي که شاغل دريافت کرده ‌است.

- پيچيدگي و اندازه سيستم و يا تعداد مواردي که لازم است مشاهده، کنترل و مورد توجه قرار گيرند.

- استرس و فشارهاي وارده بر شاغل جهت انجام کار صحيح، دقيق و ايمن.

- خستگي جسماني در اثر فاکتورهايي نظير کمبود خواب و استراحت، تنوع وظايف و کم بودن زمان استراحت بين شيفتهاي كاري.

 - محيط يا شرايط فيزيکي(درجه حرارت، درصد رطوبت، روشنايي، کيفيت هواي محيط کار و غيره) که اپراتور تحت آن شرايط فعاليت مي نمايد.

- زمان، که از فاكتورهاي مهم بويژه در شرايط بحراني و استرس زا مي‌باشد. 

- طراحي، ساخت و نگهداري نامناسب کنترلگرها و نشانگرها؛ که رابط بين انسان و ماشين در سيستم انسان ـ ماشين بوده و بدون در نظر گرفتن محدوديت‌ها و توانمندي‌هاي رواني و جسماني کاربران آنها طراحي و استفاده مي‌گردند.

- اعمال سليقه هاي شخصي  در صورت نبود دستورالعمل هاي انجام کار .

-  عدم وجود سازماندهي وظايف.

- نامناسب بودن کيفيت زندگی کاری شامل : 1- دستمزد ناکافی و منصفانه 2- شرايط کاری ناايمن و سالم 3- عدم فرصت برای توسعه بلاواسطه استعدادهای انسانی 4-  عدم فرصت برای امنيت و رشد مداوم در آينده 5- ناديده گرفتن حقوق فردی در سازمان کار  و ...

       

پي بردن به خطاهاي انساني،آغاز جستجو در باره يافتن علت‌هاست نه پايان كار