آييننامه آموزش ايمني كارفرمايان، كارگران و كارآموزان
آييننامه آموزش ايمني كارفرمايان، كارگران و كارآموزان |
|
آييننامه آموزش ايمني كارفرمايان، كارگران و كارآموزان
هدف:
آموزش ايمني به عنوان فراگردي است كه طي آن مجموعهاي از دانشهاي مرتبط و منظم همراه با عادات و مهارتهاي حاصل از آن به فراگير انتقال يافته و به همين سبب امروزه عدم توجه به آن عدم آگاهي از خطرات محيط كار را به طور حتمي و قطعي فراهم ميآورد. در همين راستا اين آييننامه به منظور ارتقاء فرهنگ عمومي ايمني مشمولين آن، ايمنسازي محيطكار، ارتقاء بهرهوري، كاهش حوادث ناشي از كار و در نهايت صيانت از نيروي كار و منابع مادي كشور به استناد مواد 85، 91، 193 و 196 قانون كار جمهوري اسلامي ايران تدوين گرديده است.
دامنه شمول
مفاد اين آييننامه براي كليه كافرمايان، كارگران و كارآموزان كارگاههاي مشمول قانون كار و كارگاههاي خانوادگي لازمالرعايه ميباشد.
فصل اول: تعاريف
ايمني:
ميزان يا درجه فرار از خطر را ايمني گويند.
خطر:
به شرايطي اطلاق ميشود كه داراي پتانسيل رساندن آسيب و صدمه به كاركنان، خسارات به وسايل، تجهيزات، ساختمانها و از بين بردن مواد يا كاهش قدرت كارائي در اجراي يك عمل از قبل تعيين شده باشد.
حادثه:
واقعه برنامهريزي نشده و بعضاً صدمه آفرين يا خسارت رسان كه انجام، پيشرفت يا ادامه طبيعي يك فعاليت يا كار را مختل ميسازد و همواره در اثر يك عمل يا كار ناايمن يا شرايط ناايمن و يا تركيبي از آن دو به وقوع ميپيوندد.
صاحب كار:
شخصي است حقيقي يا حقوقي كه مالك يا قائممقام قانوني مالك كارگاه بوده و انجام يك يا چند نوع از عمليات يا فعاليت كارگاه را به يك يا چند پيمانكار محول مينمايد و يا خود راساً يك يا چند كارگر را در كارگاه متعلق به خود بر طبق مقررات قانون كار به كار ميگمارد كه در حالت دوم كارفرما محسوب ميگردد.
مرجع ذيصلاح:
در اين آييننامه مركز تحقيقات و تعليمات حفاظت و بهداشت كار ستادي وزارت كار و اموراجتماعي، توابع و يا اشخاص (اعم از حقيقي يا حقوقي) مورد تأئيد مركز ستادي ميباشد.
فصل دوم ـ مقررات
ماده1ـ كارفرما يا نماينده قانوني وي مكلف است پيش از راهاندازي كارگاه دورههاي آموزش عمومي ايمني متناسب با نوع كار را بگذارند.
ماده2ـ در مورد كارگاههايي كه قبل از تصويب اين آييننامه راهاندازي شدهاند، كارگران و كارآموزان شاغل ميبايست دورههاي آموزش ايمني را طي نموده و گواهينامه مربوطه را اخذ نمايند.
ماده3ـ در مورد كارگاههايي كه قبل از تصويب اين آييننامه راهاندازي شدهاند، كارفرمايان مكلفند دورههاي آموزش عمومي ايمني را طي نمايند.
ماده4ـ در مواردي كه كار از طريق پيمانكاري انجام ميگيرد، كارفرما و يا صاحب كار مكلف است قبل از انعقاد قرارداد از پيمانكاران و كارگران تحت پوشش آنها، مستندات آموزش ايمني را اخذ نمايد.
ماده5 ـ كارفرما مكلف است پيش از بكارگماردن كارگران و كارآموزان نسبت به ارايه آموزشهاي ايمني متناسب با نوع كار به آنان از طريق مراجع ذيصلاح اقدام نمايد.
ماده6 ـ كارفرما مكلف است با تاييد مراجع ذيصلاح آموزشهاي ايمني متناسب با نوع كار به كارگران شاغل و كارآموزان خود ارائه نمايد.
ماده7ـ در كارگاههايي كه مشمول طرح طبقهبندي مشاغل ميباشند، گذراندن دورههاي آموزش ايمني منطبق با اين آييننامه ميبايستي در شناسنامه شغلي كارگران مربوطه لحاظ گردد.
ماده8 ـ طي دورههاي آموزشي مرتبط با ايمني بايد به عنوان يكي از ضروريات انتخاب و معرفي كارفرمايان و كارآفرينان و كارگران نمونه منظور گردد.
ماده9ـ دستورالعمل اجرايي اين آييننامه كه سطحبندي آموزش و همچنين اولويتبندي گروه هدف را نيز شامل ميشود، توسط كميتهاي متشكل از اعضاي ذيل تدوين خواهدشد:
رئيس مركز تحقيقات و تعليمات حفاظت و بهداشت كار
معاون آموزشي مركز تحقيقات و تعليمات حفاظت و بهداشت كار به عنوان دبير كميته
مديركل بازرسي كار يا نماينده تامالاختيار وي
يك نفر از اعضاي هيئت علمي دانشگاه
يك نفر نماينده انجمن صنفي مسئولين ايمني
يك نفر از مشاوران حفاظت فني و خدمات ايمني
يك نفر نماينده كارفرمايان
يك نفر نماينده كارگران
يك نفر بازرس كار از ادارات كل كار و اموراجتماعي استانها به انتخاب مديركل بازرسي كار
ماده10ـ كليه دورههاي آموزش ايمني در سراسر كشور از طريق مراجع ذيصلاح انجام خواهد گرفت.
ماده11ـ ادارت كل كار و امور اجتماعي استانها مكلفند به موجب بند ج ماده 96 قانون كار از طريق بازرسان كار، نظارتهاي لازم را اعمال نمايند.
ماده12ـ چگونگي اجراي دورههاي آموزشي بر عهده مركز تحقيقات و تعليمات حفاظت و بهداشت كار ستادي است.
اين آييننامه مشتمل بر 12 ماده و به استناد مواد 85 ، 91، 193 و 196 قانون كار جمهوري اسلامي ايران در جلسه مورخ 3/12/1388 شورايعالي حفاظت فني تدوين و در تاريخ 5/3/1389 به تصويب وزير كار و امور اجتماعي رسيده است.